https://telegram.me/meysammoti

https://telegram.me/meysammoti تازه ترین مداحی ها و مولودی ها با نوای حاج میثم مطیعی به ما بپیوندید 

یا صاحب الزمان آقای من

 

 

به خدا طاقت هجران دگرم نیست بیا
غیر خوناب جگر در بصرم نیست بیا
سوی دلدار پریدن هوسی دیرین است
لیک در کنج قفس بال و پرم نیست بیا
پر پروانه به سوز غمت عادت دارد
به خدا واهمه ای از شررم نیست بیا
زار و بیمارم و رنجور ز بد عهدی عشق
با چنین حال طبیبی به برم نیست بیا
سینه ام مهبط عشق و دل من خانۀ توست
پر بهاتر گهری زین گهرم نیست بیا
از خداوند تو را محض خدا خواسته ام
غیر وصل تو هوایی به سرم نیست بیا
تا مگر وصل تو فریاد رسد عاشق را
مأمنی غیر سکوت سحرم نیست بیا

امام رضا(ع)

کرامت  هست آن جایی  که  سائل می شود پیدا

اگر چه دست و پـا گم می شود، دل می شود پیدا

گره  از  مشهد و  قم  وا نگشته بر نخواهد گشت

برادر  خواهری  اینگونه  مشـکل  می شود  پیـــدا

ز هر  دلــشوره  ای  دل  را  به  دریــای  تو باید زد

که  قدر  اشک  از  امواج  ساحل  می شود  پیدا

دل  ایران  ز  لطف  سایه ی  خورشید مشهد گرم

و قم همشیره اش چون ماه کامل می شود پیدا

دو  دلبر  از  جناب  حضرت  موسی بن جعفر چون

حسین  و  زینبی  حیدر  شمایل  می شود  پیدا

بدون  زهر  هم  معصو مه ی  دور  از رضا می مرد

مـــثالش  زینـب کبـــری، دلایـــل  می شود  پیــدا

 

نگاه كريمانه

هميشه من به درخانه تومحتاجم

به خاكبوسي كاشانه تو محتاجم

هرآن كه سائل اين درشود امير من است

به سائلان درخانه تو محتاجم

كبوترانه به تو خو گرفته ام يك عمر

به التفات تو دانه تو محتاجم

اگرچه شهد محبت چشيده ام ازتو

هنوز برلب پيمانه تو محتاجم

تهي است دستم ومسكين آستان توام

به يك نگاه كريمانه تو محتاجم

ولاي توست گذرنامه بهشت اما

به روز حشر به پروانه تو محتاجم

گره فتاده دوباره به كار جان و دلم

به لطف گوهر يكدانه تو محتاجم

شدآشناي درخانه ات«وفائي» وگفت

كجا به مردم بيگانه تو محتاجم

شب قدر است امشب مست مستم‌ ای خدا با تو

شدم تا مست دانستم كه هستم ای خدا با تو

در این خلوت تو من یا من تو، انصاف از تو می‌خواهم

تو با من مست یا من مست هستم ای خدا با تو

مخواه از من كه هرگز راه عقل و عافیت پویم

كه من دیوانه از روز الستم ای خدا با تو

دویدم سال‌‌ها اما به دور افتادم از كویت

چو افتادم ز پا در خود نشستم ای خدا با تو

سر از خاك زمین تا برگرفتم عشق ورزیدم

ولی آزاد از هر بند و بستم ای خدا با تو

تو هر جا جلوه كردی من تو را دیدم پرستیدم

به هر صورت جمالی می‌پرستم ای خدا با تو

آینه کاری حرمت ذره پروریست

من در رواق چشم تو تکثیر میشوم

وقت ورود در حرمت من هوایی ام

وقت خروج باز زمین گیر میشوم

بر گرفته از نظرات خوانندگان خانم رقیه خانم گل

(کسی مسیر خدا را به من نشان بدهد)

کسی مسیر خدا را به من نشان بدهد
دل سیاه مرا دست آسمان بدهد

درون پیله سر در گمی اسیرم ، آه
کسی برای پریدن به من توان بدهد

 

به دشت خیره شدم تا مگر که قاصدکی

نشانه ای به من از یار مهربان بدهد

 

و کاش رنگ غزلهای نا سروده من

بهار شعر مرا شور ناگهان بدهد

 

هزار بیت به وصفش قصیده میخوانم

اگر که بغض گلوگیر من امان بدهد

 

من از حکایت آشفتگی پرم اما

کجاست او که مرا جرات بیان بدهد ؟

 

همیشه منتظرم تا عزیز خوش خبری

خبر ز آمدن او دوان دوان بدهد

 

چه سرد مرده ام اینجا ، کجاست دستی که

به بند بند وجودم دوباره جان بدهد ؟

(دعا) 

آمـده ام بـه درگـهت تـضـرع و دعـا کـنـم

ز سوز دل بخوانمت شور و نوا به پا کنم

هزار بار و بيشتر توبه اگر شکسته ام

آمده ام بـار دگـر بـه تـوبـه ام وفـا کـنم

يـک شـب اگـر نيامـدم به درگـهت بـهر نياز

کنون به گريه خوانمت به مثل ني، نوا کنم

خشم اگر نموده اي ز کرده هاي زشت من

بـه آه و نـالـه آمـدم تـا کـه تـو را رضـا کـنـم

فقير و زار و خسته ام حقير و دلشکسته ام

تـو هـم اگـر بـرانيـم، کـجـا روم چـه هـا کـنم

 (سحر)

سحر هنگامه راز و نياز است 
سحر ميخانه دلدار باز است

سحر جود و كرم بسيار دارد
سحر بوي خوش دلدار دارد

سحر مهماني خاص الهي است
سحر وقت گذار از روسياهي است

سحر آمد دلم فرياد دارد
كريمي كو كه ما را ياد آرد

كريمي كو كه دست ما بگيرد
گدا را با همه جرمش پذيرد

كريمي كو كه گردد ميزبانم
كه من مرغ شب بي آشيانم

كريمي غير تو يا رب نباشد
به جز نام توأم بر لب نباشد

بزرگي كن كرم بنما به حالم
ببين افسرده و بشكسته بالم

بيا جاني بده بر قلب خسته
بنه مرهم بر اين بال شكسته

مرا آماده پرواز بنما
مرا با دلبرم همراز بنما

كرم بر مضطري كن يا الهي
بيا و دلبري كن يا الهي

پناهي بر گدا جز اين حرم نيست
تو كه رسمت به جز لطف و كرم نيست

مرا امشب دگر كن ميهمانت
مرا ساكن نما در آستانت

مرا ديگر زغير خود جدا كن
خدايا دير شد ما را صدا كن

 

(گناه)

با سنگ هر گناه پرم را شكسته ام
آه اي خدا ، خودم كمرم را شكسته ام

نه راه پيش مانده برايم نه راه پس
پلهاي امن پشت سرم را شكسته ام

من دانه دانه اشك خودم را فروختم
نرخ طلايي گهرم را شكسته ام

ديگر مرا نشان خودم هم نمي دهند
آيينه هاي دور و برم را شكسته ام

دنيا شكست خورده تر از من نديده است
حالا به سنگ خورده ، سرم را شكسته ام

آرام كن مرا و در آغوش خود بگير
حالا كه بغض شعله ورم را شكسته ام

راهم بده به باغهاي شجرهاي طيبه
من توبه كرده ام ، تبرم را شكسته ام

حالا ببين كه به غير از گدا شدن
در پيشگاه تو هنرم را شكسته ام

 

مجنون شدم که راهی صحرا کنی مرا
گاهی غبار جاده ی لیلا، کنی مرا
کوچک همیشه دور ز لطف بزرگ نیست
قطره شدم که راهی دریا کنی مرا
پیش طبیب آمده‌ام، درد می‌کشم
شاید قرار نیست مداوا کنی مرا
من آمدم که این گره ها وا شود همین!
اصلا بنا نبود ز سر وا کنی مرا
حالا که فکر آخرتم را نمی­کنم
حق می­دهم که بنده دنیا کنی مرا
من، سالهاست میوه ی خوبی نداده‌ام
وقتش نیامده که شکوفا کنی مرا
آقا برای تو نه ! برای خودم بد است
هر هفته در گناه، تماشا کنی مرا
من گم شدم ؛ تو آینه‌ای گم نمی‌شوی
وقتش شده بیائی و پیدا کنی مرا
این بار با نگاه کریمانه‌ات ببین
شاید غلام خانه زهرا کنی مرا

اشعارنیمه شعبان

مژده اي دل که شب نيمه شعبان آمد

بر تن مرده و بي جان جهان جان آمد

بانگ تکبير نگردرهمه عالم بر پاست

همه  گويند  مگر  جلوه  يزدان   آمد

اززمين نوربه بالا رود امشب زيرا

نور خورشيد امامت همه  تابان  آمد

قائم آل محمد (عج)گل گلزار رسول

حجه بن الحسن (عج)آن مظهر ايمان آمد

 

اشعارنیمه شعبان

 

اللهم عجل الولیک الفرج

             صبحدم پيك مسيحا دم جانان آمد             

گفت برخيز كه آرام دل و جان آمد

سحر از پرده نشينان حريم خلوت               

نغمه برخاست كه شاهنشه خوبان آمد

عاشقان را رسد اين طرفه بشارت زسروش             

كه سحرگاه شب نيمه شعبان آمد

مى ‏كند مرغ سحر زمزم بر شاخ گل             

كه ز نرگس ثمرى پاك بدوران آمد

وارث تاج نبى اوست كه با دعوت حق             

بهر افراشتن پرچم قرآن آمد

شهسواريست كه با صولت و بازوى على             

از پى كشتن كفار به ميدان آمد

مظهر صلح حسن اوست كه با حلم حسن             

پى آرامش دلهاى پريشان آمد

آنكه اندر رگ او خون حسين بن عليست             

پى خونخواهى سالار شهيدان آمد

در ره زهد و عبادت چو على بن حسين             

سوى حق قافله راسلسله جنبان آمد

علم باقر همه در اوست كه با مشعل علم             

رهبر جامعه بى سر و سامان آمد

تا ز ناپاك كند مذهب صادق را پاك             

مظهر راستى و پاكى و ايمان آمد

هم چو كاظم كه بود قبله حاجات و مراد             

دردمندان جهان را پى درمان آمد

چون رضا تا كه كند از رنگ علوم             

وارث افسر سلطان خراسان آمد

اوست سرچشمه تقوا و فضيلت چو جواد             

منبع فيض و جوانمردى و احسان آمد

هادى وادى حق كز پى ارشاد بشر             

با چراغ خرد و دانش و عرفان آمد

يادگار حسن عسگرى پاك سرشت             

كه جهان را كند از عدل گلستان آمد

قائم آل محمد شه اقليم وجود             

كه بفرمانده ى عالم امكان آمد

طبع خاموش رسا باز چو مرغان چمن             

پى تبريك چنين شاد و غزلخوان آمد

 

اشعارنیمه شعبان

 

اللهم عجل الولیک الفرج

شبی را به خوابم بیا، نازنین!

دلم را پُر از بوی خورشید کن

بیا چشمه غصه‌های مرا

پُر از جوششِ شعر امید کن

بیا که جهان، زیر هر گام تو

پُر از رویش سبزه‌ها می‌شود

دلِ آسمان، پُر زِ رنگین کمان

زمین، غرق ذکر خدا می‌شود

[ ادامه مطلب ] |

در صحن دل شیعه دوباره غوغاست

آوای دل اهــل ولا یـا زهراست

نوروز بــرای ما نــدارد معنـا

وقتی که عزای فاطمیه بر پاست

 

امسال شروع سال ما با زهراست

یا مقلب القلوب دنیا زهراست

ذکر دل بی قرار ما یا زهراست

 

شعر امام زمان

 

یا غریبا!غم ما را دریاب

تو که غربت زده و غربت جانان دیدی

صبح و شامم همه در حسرت دیدار

و به بازار غمستان نبود هیچ خریدار

و مرا ذکر علمدار،شده ام دست به گریبان و گرفتار

یا غریبا!غم ما را دریاب

یا غمم را برسان یوسف زهرا،

یا ظهورش به دعایت شود آسان،

یا غریبا!غم ما را دریاب

 

شعر امام زمان

 

یک روز نسیم خوش خبر می آید

بس مژده به هر کوی و گذر می آید

عطر گل عشق در فضا می پیچد

می آیی و انتظار سر می آید . . .

 

 

شعر امام زمان

 

دیر گاهیست که ما تشنه ی دیدار تو ایم

قد رعنا بنما،جمله خریدار تو ایم

گر چه با دست و زبان موجب آزار تو ایم

گل نرگس نظری ،ما همگی خار تو ایم

شعر امام زمان

 

از انتظار خسته ام و يا دلم گرفته است؟
تو مدتي است رفته اي , بيا دلم گرفته است

نگاه سرد پنجره به کوچه خيره مانده بود
گمان کنم بداند او چرا دلم گرفته است

گذشتم از هزاره ها در امتداد دوري ات
به ذهن من نمي رسد کجا دلم گرفته است

به چشم خود نديده ام شکوه چهره ي تو را
شبي بيا به خواب من , بيا دلم گرفته است

 

شعر امام زمان

 

زمین دلتنگ و مهدی بیقرار است

فلک شیدا پریشان روزگار است

دلا آدینه شد دلبر نیامد

غروب انتظارم سرنیامد

فرياد يا محمدا زينب رسيد به كربلا

تمام دختركان را نشانه ميكردند

به خنده صحبتي از كار ِ خانه ميكردند

اگرچه رنج ِ سفر، زخم ِ راه را ديدم

دوباره آمدم و قتلگاه را ديدم

براي قافله ات بيرق عزا مانده

هنوز تكيه اي از خيمه ها به جا مانده

هنوز گِردِ مزار ِ تو دشتي از خار است

بميرم اي گُل ِ من ديدنت چه دشوار است

هنوز رويِ زمين تيرهاي خونين است

هنوز رويِ زمين نيزه هاي سنگين است

هنوز از بدنت بويِ سيب مي آيد

صداي ناله ي مردي غريب مي آيد

اگرچه خويش به دستِ رباب آوردم

به دستِ بي رمقم ظرفِ آب آوردم

بنوش جرعه يِ آبي كه تشنه ات ديدم

اسير ِ مرثيه يِ سنگ و دشنه ات ديدم

کربلایی جواد مقدم

 

ای که علی و مرآتی یا عمتی یا مولاتی-زمینه

ارباب قرار ما یه سفر کرببلا-شور

کاشکی خونه ام توی کربلا بود-شور

شب عاشوراست شب اشک گریه و دعاست-واحد

سلام به تشنه لب میدم-واحد

داده همیشه لطف تو من را خجالتی-شعرخوانی

امشبی را شه دین در حرمش مهمان است-دو دمه

حسین حسین حسین-ذکر ارباب بی کفن

یا حسین غریب مادر-شور

 

 

شعر استقبال از ماه محرم

دلی كه سینه زن هر شب محرم شد

دلی كه سینه زن هر شب محرم شد

صدای هر تپشش ذكر یا حسینَم شد

به یاد غربت یك لحظة تو این گونه

بساط گریة هر روز من فرا هم شد

شبی كه در دل من خیمه زد غم از هر سو

دلم حسینیة بغض و آه و ماتم شد

فدای زلف پریشان تو كه بر نیزه

برای قافله سالاری تو پرچم شد

فرشته مثل رقیه سیاه می پوشد

حسین ! سایة تو از سر همه كم شد

همیشه هر شب جمعه امید دارم كه

دوباره زائر شش گوشة تو خواهم شد

قسم به عشق كه رنگ حسین می گیرد

دلی كه سینه زن هر شب محرم شد

حدیث فضیلت روز عرفه
امیر مؤمنان علی(ع) درباره راز وقوف در عرفات فرمود:
«عرفات، خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون دروازه، آن‌قدرتضرع کند تا لایق ورود به حرم شود».[1]
 امام سجاد(ع) در حدیثی فرمود:
عصر روز عرفه و ظهر روز دهم که حاجیان در منا حضور دارند، خدای سبحان به فرشتگان مباهات می‌کند و می‌فرماید: «اینان بندگان من هستند که از راه‌های دور و نزدیک با مشکلات بسیار به اینجا آمده و بسیاری از لذت‌ها را بر خود حرام کرده و بر شن‌های بیابان‌های عرفات و منا خوابیده‌اند و این‌گونه با چهره‌های غبارآلود، در پیشگاه من اظهار ناتوانی و خواری می‌کنند. اینک به شما اجازه دادم تا آنان را ببینید. آنگاه فرشتگان حق به اذن خداوند بر دل‌ها و اسرار نهان آنها آگاه می‌شوند.[2
از امام صادق(ع) سؤال شد: عرفات را چرا عرفات نامیده‌اند؟

حضرت فرمود: «جبرئیل، حضرت ابراهیم را روز عرفه به این مکان آورد، چون ظهر فرا رسید، جبرئیل گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسکت را بیاموز! چون جبرئیل گفت اعتراف کن! این سرزمین عرفات نامیده شد».[3]

[ ادامه مطلب ] |

 

شعر  هایی فوق العاده زیبا در مورد امام زمان(عج)

شعر هدیه:

آید آن روز كه خاك سركویش باشم           ترك جان كرده و آشفته رویش باشم

یوسفم گـرنزند بـر سـر بالینم سـر          همچو یعقوب دل آشفته بویش باشـم

 

شعر1:

در انتظار ظهورت چه رنج ها كه كشیدیم      برفت عمر و نشد بارور درخت امیدم

به یاد دیدن رویت چه ناله ها كه نكـردم     ز گلستان جمالت گلی دریغ نچـیدم  

شبان تیره بسی خون دل زدیده فشانـدم    دریغ و درد كه جز سوز و ساز هیچ ندیدم

به هر كجا گذر شد سراغ وصل تو جستـم     ز فرط شوق لقایت به كوه و دشت دویدم

ز هر كه بوی ببردم كه ره به سوی تو دارد    به عجز ولا به لقای تو را از او طلبیدم

دل شكسته و چشم پر آب و حال پریشـان    به یاد وصل تو شاها طمع ز خلق بریدم

شها تو آگهی از سوزش دل من حیران          در انتظار لقایت به آرزو نرسیدم

 

شعر2:

از هجر تـو بی قرار بـودن تا كـی؟    بازیچه روزگـار بـودن تا كـی؟

ترسم كه چراغ عمر گردد  خامـوش      دور از تو به انتظار بودن تا كـی؟

ما را كه به خدمتت رسیدن سخت است   دیدن همه را تو را ندیدن سخت است

بار غم تو به جـان كـشیدن آسـان       از دشمن تو طعنه شنیدن سخت است

 

شعر3:

آنان كه خاك را به نظر كیمیا كنند         آیا بود كه گوشه ی چشمی به ما كنند

در دم نهفته به ز طبیبان مدعی                باشد كه از خزانه ی غیبش دوا كنند

 

شعر4:

دل به هوای روی تو رفته به جستجوی تو     مانده در آرزوی تو دیده ی اشكبار من

گفتم اگر وفا كنی هست در انتـظار تـو       سینه ی داغدار من خاطر بی قرار من

 

[ ادامه مطلب ] |

اين همه لاف زن و مدعي اهل ظهور

پس چرا يار نيامد كه نثارش باشيم

سالها منتظر سيصد و اندي مرد است

آنقدر مرد نبوديم كه يارش باشيم

اگر آمد ، خبر رفتن ما را بدهید

 

 

 

 

 

 

 

 

عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت / صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت . . .

فرا رسیدن عید سعید فطر را به شما کاربران و بازدیدکنندگان گرامی تبریک عرض می نماییم. امیدواریم که از فضیلت های این ماه عزیز بهره لازم را برده باشید.

 

این جمعه هم گذشت، تو اما نیامدی	پایانِ سبز قصه دنیا، نیامدی
مانده ست دل اسیر هزاران سؤال تلخ	ای پاسخ هر آنچه معمّا، نیامدی
کِز کرده اند پنجره ها در غبار خویش	ای آفتاب روشنِ فردا، نیامدی
افسرده دل به دامن تفتیده کویر	ای روح آسمانی دریا، نیامدی
ای حسّ پاکِ گم شده روح روزگار	زیباترین بهانه دنیا نیامدی
ای از تبار آینه ها، ای حضورسبز	ای آخرین ذخیره طاها نیامدی
این جمعه هم گذشت و غزل ناتمام ماند	این است قسمتِ دلِ من، تا نیامدی

 

عصر يك جمعه ي دلگير...!

عصر يك جمعه ي دلگير...

دلم گفت بگويم بنويسم كه چرا عشق به انسان نرسيده است؟ چرا آب به گلدان نرسيده است؟ چرا لحظه ي باران نرسيده است؟

و هر كس كه در اين خشكي دوران به لبش جان نرسيده است، به ايمان نرسيده است و غم عشق به پايان نرسيده است.

بگو حافظ دلخسته ز شيراز بيايد، بنويسد: كه هنوزم كه هنوز است، چرا يوسف گمگشته به كنعان نرسيده است؟ چرا كلبه ي احزان به گلستان نرسيده است؟

دل عشق ترك خورد، گل زخم نمك خورد، زمين مرد، زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط برد، فقط برد، زمين مرد، زمين مرد.

خداوند گواه است، دلم چشم براه است، و در حسرت يك پلك نگاه است. ولي حيف نصيبم فقط آه است و همين آه خدايا برسد كاش به جايي، برسد كاش صدايم به صدايي...

عصر يك جمعه ي دلگير وجود تو كنار دل هر بيدل آشفته شود حس، تو كجايي گل نرگس؟

به خدا آه نفس هاي غريب تو كه آغشته به حزني است، زجنس غم و ماتم، زده آتش به دل عالم و آدم.

اي عشق مجسم كه به جاي نم شبنم بچكد خون جگر دم به دم از عمق نگاهت، نكند باز شده ماه محرم كه چنين مي زند آتش به دل فاطمه، آهت! به فداي نخ آن شال سياهت، به فداي رخت اي ماه بيا! صاحب اين بيرق و اين پرچم و اين مجلس و اين روضه و اين بزم تويي.

آجرك الله! عزير دو جهان يوسف درچاه، دلم سوخته از آه نفس هاي غريبت، دل من بال كبوتر شده، خاكستر پرپر شده، همراه نسيم سحري، روي پر فطرس معراج نفس، گشته هوايي و سپس رفته به اقليم رهايي، به همان صحن و سرايي كه شما زائر آني و خلاصه شود آيا كه مرا نيز به همراه خودت زير ركابت ببري تا بشوم كرب و بلايي!

به خدا در هوس ديدن شش گوشه، دلم تاب ندارد. نگهم خواب ندارد،قلمم گوشه ي دفتر غزل ناب ندارد، شب من روزن مهتاب ندارد. همه گويند به انگشت اشاره، مگر اين عاشق بيچاره ي دلداده ي دلسوخته ارباب ندارد؟...

تو كجايي؟ تو كجايي؟ شده ام باز هوايي، شده ام باز هوايي... تو كجايي .... تو كجايي... گل نرگس...

---

 

شاید این جمعه بیاید ، شاید .

جمعه روز سبز انتظار